* Wieler Varia - Zeeland op de Fiets

* MIDDELBURG FIETST *
Ga naar de inhoud
* Wielrennen : Varia.      * Tips en Berichten : info@zeelandopdefiets.nl





* 12 ZEEUWSE PROFRENNERS IN 2024
Naast Middelburger Milan Vader rijden in 2024 nog 11 Zeeuwse renners in het profpeloton.

Deze groep zal zich (inter)nationaal presenteren in etappewedstrijden, klassiekers en criteriums
maar zal weinig te zien zijn in Zeeland.

 
* Profpeloton Zeeland 2024:

 Maureen Arens    Kruiningen       Lotto Dstny   (foto)
 
Shirin van Anrooij     Kapelle      Lidl-Trek
 
Mick van Dijke      Colijnsplaat       Visma | Lease a Bike
 
Tim van Dijke    Colijnsplaat        Visma | Lease a Bike


Britt de Grave     Tholen     GT Krush Rebel Lease
 
Quinty van de Guchte     Driewegen     Lotto Dstny

 

Timo de Jong     Goes       VolkerWessels Cycling
 
Jochem Kerckhaert      Schoondijke       Beat Cycling
 
Thijs de Lange        Kattendijke     Metec Solarwatt
 
Wesley Mol       Kloetinge       Global 6 United CT
 
Rosita Reijnhout       Wolphaartsdijk       Visma | Lease a Bike

 

Milan Vader       Middelburg      Visma | Lease a Bike.







* 3 KOERSEN DOOR REGIO MIDDELBURG IN 2024.








 
Op verschillende fronten worden in december en januari de wielerkalenders 2024 gepresenteerd.
In de Regio Middelburg voorlopig drie koersen gepland.

De klassieker Scheldeprijs van Flanders Classics komt op woensdag 3 april in beeld met startplaats Terneuzen en de passage door de Westerscheldetunnel. Verder zijn er doorkomsten door de Regio Middelburg en over Zuid Beveland.

De TMZ klassieker Ster Omloop van Nieuwland
wordt op zaterdag 6 april verreden met start en finish in Nieuw en Sint Joosland.

Verder de etappewedstrijd ZLM Tour van 5 t.m. 9 juni als voorbereidingskoers richting Tour de France.
Op donderdag 6 juni start de 2de etappe in Middelburg op de Dam bij het herdenkingsmonument van Wouter Weylandt.






* BIJ DE KNWU ZEELAND KUNNEN JONGEREN VOOR EEN OPLEVING ZORGEN

* VANAF 1992 GEEN KNWU CRITERIUMS MEER BINNEN GEMEENTE MIDDELBURG



* Tekst : Middelburg Fietst  /  Witte Andriesse  (juli 2023) *

Binnen de KNWU Zeeland verdwijnen veel amateur criteriums van de kalender. Vooral de laatste seizoenen zijn er weinig wedstrijden meer over. Waar zijn de tijden gebleven toen de wielerliefhebbers vrijwel wekelijks een koers konden bezoeken. Veel sportfanaten reisden destijds met bussen naar wedstrijden in heel Zeeland. Zeker in Zeeuws Vlaanderen hadden de toprenners een ruime achterban met actieve supportersclubs. Een wielerwedstrijd was voor veel dorpsbewoners in Zeeland het jaarlijkse sportieve hoogtepunt met sociale ontmoetingen en een gezellige beleving met sterke coureurs in het programmaboekje.

De ommekeer in Zeeland kwam begin negentiger jaren. Organisatoren in het Zeeuwse KNWU district hadden steeds meer moeite om een aantrekkelijk rennersveld samen te stellen. Daarnaast konden veel wieler comites hun begroting niet meer rond krijgen omdat plaatselijke winkeliers en regionale bedrijven alsmaar minder gingen sponsoren. Ook zagen de kaartverkopers weinig publiek bij de kassa passeren omdat er stevige concurrentie ontstond van andere sportevenementen.

De gevolgen waren best wel ingrijpend. Veel wielerorganisaties gooiden de handdoek en haakten teleurgesteld af. Bij de wedstrijden die konden overleven verdween de sportieve sfeer. Geen aansprekende deelnemers en afname van publiek zorgden voor een neerwaartse spiraal.


Een oplossing zal niet op korte termijn te realiseren zijn. Om te beginnen met de heropbouw is het noodzakelijk om het fundament nu al te verstevigen. Het kan nl. aantrekkelijk zijn om in Zeeuwse dorpen en steden jeugdfietsers op kop te zetten. Dus meer dikke banden wedstrijden en KNWU jeugdkoersen. Misschien dat dan de doorstroming op gang komt naar de nieuwelingen, junioren, etc. Deze formule zal ongetwijfeld meer toeschouwers lokken met enthousiaste organisatoren, medewerkers en sponsors. De huidige proftoppers zijn ook ooit begonnen bij de jeugd en konden doorgroeien omdat ze genoten van de sfeer en beleving.



Dus jongeren, pak je fiets uit de schuur en laat je zien in de Jeugdronde in je woonplaats. Richting  www.zeelandopdefiets.nl  mag je resultaten, fotoreportages en verslagen doorgeven. Altijd leuk voor je supporters. Succes op je (race)fiets!  



Organisatie voorzitter Raymond Tolhoek (Zierikzee) gaf in juni 2022 bij Omroep Zeeland
een heldere uitleg over de nijpende situatie die sindsdien nog verslechterde.
 
"Wij gaan niet voor twintig coureurs een KNWU ronde houden.
Ik heb gehoord dat sinds corona het aantal licentiehouders is gehalveerd.
Toen ik zelf fietste in de jaren tachtig en negentig had je in Zeeland veertig of vijftig wedstrijden.
Hoeveel zijn er nog van over?
En bij de laatste criteriums, die van Sint Jansteen en Kruiningen,
stonden slechts dertien of achttien coureurs in de einduitslag".

* In 2023 waren er in Zeeland KNWU criteriums in
Oud-Vossemeer, Bruinisse, Sint Jansteen, Kruiningen en Burgh Haamstede *
(juni 2023)







* WIELRENSTER NOOR DEKKER (MIDDELBURG): IN 2023 NIEUWKOMER IN DE ZEEUWSE WIELERSPORT.
 
"MIJN EERSTE KOERSJAAR 2023 : IK GENIET ER NU AL VAN"


Fotografie : Diversen.    En inderdaad, ik ben helemaal nieuw in deze wereld. Sinds begin dit jaar fiets ik bij JEGG-De Jonge Renner Academy, een clubploeg uit Oosterhout. Op wedstrijdniveau sporten is niet geheel nieuw voor me: de afgelopen vijf jaar stond ik geregeld aan de startlijn op de atletiekbaan. Hoewel ik dol ben op hardlopen, heeft de sport een groot nadeel voor mij: het is blessuregevoelig.

Toen de hardloopschoenen weer eens de kast in konden wegens een scheenbeenvliesontsteking, opperde mijn trainer Wouter Verstraate om de fiets te pakken en zo mijn conditie op peil te houden. Zo gezegd, zo gedaan. Een rondje zeedijk bij Westkapelle met mijn vader. Even langs de Oosterschelde. Op en neer naar Schouwen: de vrijheid die een fiets biedt is geweldig. Inmiddels was de hardloopblessure verleden tijd, maar de tweewieler aan de wilgen hangen?  Zeker niet. Ik was besmet met het jullie vast welbekende fietsvirus.



Steeds meer fietsritten volgden. Alleen, met mijn vader, of met een andere fietsliefhebber. Zo ook met de Zeeuwse renster Yva Geluk (links op foto), die enthousiast vertelde over haar koerservaringen bij JEGG-De Jonge Renner. Mijn nieuwsgierigheid was gewekt. Na een uitstapje naar de duatlonsport in 2022 (hardlopen-wielrennen-hardlopen) maakte ik de keuze om me in 2023 vol op het fietsen te storten.



Het koersjaar trapten we af in Spanje, waar we ons met zeventien dames voorbereidden op het seizoen. Een van hen is de Zeeuwse hardloopster (en inmiddels wereldkampioen duatlon in haar leeftijdscategorie) Monique Verschuure, die sinds dit jaar ook bij de elitedames van JEGG-DJR koerst. Hoewel wij als 'groentjes in de sport' beiden onze hardloopschoenen hadden ingepakt naar de Spaanse kustplaats, brachten we veruit de meeste uren door op het zadel. Niet zo gek, want nog geen week na terugkomt stond het echte werk op het programma. De eerste koers: Brussel-Opwijk.

Voorafgaand aan de start vroeg ik mijn ploegleider nog naar mijn taak van die dag. Op dat moment had ik waarschijnlijk nog de illusie dat ik van waarde zou kunnen zijn voor de ploeg. Dat idee werd al snel de kop in gedrukt. 'Overleven' was zijn antwoord. Op tv lijkt het misschien alsof het peloton een geordende groep renners is, die precies weet waar ze moeten rijden. Netjes naast elkaar, het voorwiel enkele millimeters verwijderd van het wiel van de voorganger. Bovenlichaam stil. Alleen het geluid van de ratelende wielen die met ruim 40 per uur over het asfalt vliegen. Misschien had ik wat meer aan verwachtingsmanagement moeten doen, want voor iemand met 0 pelotonervaring bleek dit toch echt een ander verhaal.



Om 13.00 uur klonk het startschot waarna ongeveer 120 dames de startlijn van Brussel-Opwijk passeerden. Mijn plan om 'goed van voren te zitten' kon per direct de prullenbak ik. De neutralisatie was nog niet eens voorbij of ik was al door het hele peloton ingehaald. De eerste kilometers vulden mijn hoofd enkel met gedachten als: 'wat gaat dit hard', waarom zit ik zo ingesloten?,  'de neutralisatie betekent toch dat we rustig beginnen?', 'ai, die drempel in de Belgische weg zag ik niet aankomen', enz. De koers was begonnen!

Conditioneel kon ik het goed aan, maar wat een chaos met al die rensters. Ik verlangde terug naar de rustige Zeeuwse binnenwegen die ik tijdens mijn trainingen vaak vervloekte vanwege hun eindeloosheid. Veel tijd voor wegdromen naar de brede Oosterscheldekering was er niet, want af en toe een gil van een renster of een piepende rem hielden mij bij de les. Dat valpartijen onderdeel zijn van wielrennen, vind ik nog wel een dingetje. Ik nam me voor om dit zo veel mogelijk te voorkomen.

Dat voornemen duurde welgeteld 19,8 kilometer. Een gil. Piepende schijfrem. Schrapend carbon. Gevloek. De renster voor me maakte een schuiver over het Brusselse wegdek, waarna ik tevergeefs mijn remmen inkneep maar niet kort daarna naast haar op de grond belandde. De eerste valpartij van het wedstrijdseizoen was een feit en ik maakte er onderdeel van uit. Er volgde een eenzame tijdrit in de achtervolging. Na ruim 40 km solo stoempen haalde de bezemwagen me in en lachte het bordje 'einde koers' me toe. Eerste DNF was in de pocket.

 

Koerservaring en inzicht. Het duurde me maar 1 kilometer om te begrijpen hoe belangrijk dat is in deze sport. Hard kunnen trappen en afzien tijdens een training: het geeft absoluut geen garantie voor een succesvolle uitslag. Jaloersmakend kijk ik naar mijn ploeggenoten die precies op het juiste moment naar voren rijden, zich niet laten wegdrukken uit het peloton en vervolgens zo efficient mogelijk uit de wind zitten bij een andere renster die haar bordje laat leegeten. Ik ben zo'n 'andere renster'. Iemand die altijd op de plek zit waar je niet wilt zitten, vol in de wind.

Gelukkig schijn ik sterk genoeg te zijn om daarmee weg te komen, maar comfortabel is het niet als je voor de 28 ste keer die dag vol moet optrekken na een bocht. Waar bij hardlopen de sterkste atleet er 9 van de 10 keer met de winst vandoor gaat, komt er bij wielrennen een stuk meer bij kijken. Vaardigheid, durf, inzicht, goed sturen, profiteren, en ga nog maar even door. Er is echter maar 1 manier om dit te verbeteren. Veel doen. En zo nam ik mij voor om elke week in een koers te starten. Of het nu een wedstrijd met de ploeg is, een criterium, of een trainingsronde: ik wil het leren.



Dat betekent dat je de ene zaterdag in Flevoland zit voor de Zuiderzeeronde en het volgende weekend bij de lokale omloop van Nieuwland actief bent (foto). Gelukkig leer ik ook ontzettend veel van mijn teamgenoten. Dit gaat van de wielerbasics zoals 'hoe pak ik een bidon goed aan', tot aan positioneer-tips voor in het peloton. Voor mij is alles even leerzaam.



Op dit moment (medio mei 2023) heb ik ongeveer vijftien koersen achter de rug en elke week lijkt het iets beter te gaan. Ondanks mijn gebrek aan ervaring mocht ik in Tsjechie in de meerdaagse Gracia Orlova starten. Vijf dagen achter elkaar koersen en in 1 etappe soms al meer hoogtemeters dan dat je in Zeeland in een jaar bij elkaar fietst. Leuk! Ik keek mijn ogen uit als rensters van Alpecin en UAE voorbij kwamen op hun prachtige fietsen, terwijl ik zelf net pas onder de knie had hoe ik al rijdend een gelletje open maak zonder de hele inhoud volledig over het frame te kieperen. Met een 47 ste plek van de 142 gestarte rensters was ik dan ook tevreden.
 
 
Het doel voor dit jaar is duidelijk: leren, leren, leren. Sommige verbeteringen zijn al zichtbaar. Waar ik bij de eerste koers al schrok van elk geluid in het peloton, ben ik nu zelf ook regelmatig degene die 'PUT!' roept, op het moment dat we een gat naderen in het Vlaamse wegdek. Als een volleerd wielrenner zwaai ik inmiddels keurig mijn linkerhand naar achteren als er een tegenligger komt. En onlangs betrapte ik mezelf er bijna op dat ik mijn ellenbogen naar buiten wilde bewegen toen ik met de auto over een verkeersdrempel reed. Tja, dat heb ik tenminste al lekker onder de knie.



Al die valpartijen in koers willen echter nog niet echt wennen, maar inmiddels weet ik dat dit 'erbij hoort'. Dat geldt ook voor de verzuring in je benen tijdens een achtervolging, een ijzersmaak in je mond bij een zware interval, en het gevoel van voldoening als je een mooie dag in het zadel hebt gehad.
"Ik vond wielrennen al een prachtige kijksport, maar het is nog mooier om het zelf te doen.
Mijn eerste koersjaar: ik geniet er nu al van"
 
(Noor Dekker    Middelburg  - juni 2023)






Terug naar de inhoud